توسعه هماهنگ شهر و روستا در چین
در سیزدهمین برنامه پنج‌ساله توسعه اجتماعی و اقتصادی چین، "مساعدت به توسعه هماهنگ شهری و روستایی" در جایگاه برجسته‌ای قرار دارد، در این برنامه هم چنین به اصطلاحی موسوم به "فرهنگ شخصیت‌های شایسته روستایی" اشاره شده است. لی دائو لوا یکی از شخصیت‌های شایسته روستایی است که پس از بازنشستگی به زادگاه خود بازگشته و با هدایت و کمک وی روستائیان گام در راه ساخت روستای زیبا برداشتهاند.
چیان نیان سون فرهنگستان علوم اجتماعی استان آن هویی معتقد است فرهنگ شخصیت‌های شایسته روستایی بخشی از فرهنگ سنتی چین است، مقامات، دانشمندان و بازرگانان به عنوان منابع ارزشمند انسانی هستند که با بازگشت به روستاهای خود پس از بازنشستگی به توسعه هماهنگ و پایداری اجتماعی روستاها کمک میکنند. دولت برای ترویج فرهنگ شخصیت‌های شایسته روستایی باید تدابیرمناسبی اتخاذ کند.
لی دائو لوا شهردار نن چان مرکز استان جیانگ سی بوده است و پس از خداحافظی با عرصه سیاست در سال ۲۰۱۰ به زادگاه خود "دهکده لی سیهو "شهرستان جین شیان برگشت.وی می‌گوید: به هر مقام بزرگی که برسیم و به هرجایی که برویم و هر چقدر هم که پول جمع کنیم، در نهایت برگها دوباره به ریشه برمی‌گردند.
در شش سال گذشته، دهکده لی دستخوش تحولات عظیمی شده است، طبق برنامه‌ریزی، اول منظره روستا، دوم فرهنگ و سوم صنعت به نوبت توسعه یافته است. در حال حاضر اطراف دهکده درختان و تالاب به چشم میخورد، فرهنگ احترام به پدر و مادر و فرهنگ برگزاری جشن ترویج یافته، رسوم اجتماعی مبنی بر احترام به سالمندان، مراقبت از کودکان، احترام به همسایه بیشتر رعایت می‌شود، صنعت گردشگری روستایی به ویژگی فرهنگ مزارع کشاورزی و رسوم مردمی رونق یافته است.
لی دائو لوا در سن ۲۰ سالگی دهکده خود را ترک کرد و ازدبیری کمیته حزبی یک بخش کوچک به شهردار مرکز استان رسید، آخرین مقامش رییس کمیته دائمی مجلس شهر نن چانگ بود. یکی از روزهای ژانویه سال ۲۰۱۰ وی در آخرین جلسه خود حضور یافت و بعد از ظهر همانروز به زادگاه خود بازگشت. وی می‌گوید: از کشاورز به شهردار ۴۰ سال طول کشید اما از شهردار به کشاورز فقط چهار ساعت طول کشید."
در زمان شهرداری، لی دائو لوا به دیدار صدها خانواده رفت و در بازسازی نزدیک به هزار خیابان و کوچه شرکت کرد، ساکنان شهر صمیمانه وی را شهردار مردمی میخواندند. حالا به عنوان یک مقام بازنشسته نمی‌خواست فقط در روستاها استراحت کند، قصد دارد زادگاه خود را همانند نقاشیهای سنتی چین بسازد.
حالا شش سال گذشت، هنگامی‌که وارد دهکده لی میشوید، اول دیوارهای خاکستری و راه سنگی سرخ دیده می‌شود، دو سوی جاده، کوه، تالاب و حوض همه سرسبز است و به نوعی روستای آبی رویایی چین را نشان میدهد.
لی دائو لوا بیش از ۴۰ سال مقامی بالا را برعهده داشته اما هویت کشاورز وی تغییر نکرده است و همه امور کشاورزی مانند شخم زدن، کاشتن سبزیجات و خرمنکوبی را بهخوبی بلداست. پس از برگشتن به روستا نیاز به زمان برای انطباق ندارد. وی می‌گوید: زندگی در روستاها از زندگی فرشته‌ها بهتر است، همه جا سرسبز است و هوا تازه؛ سبزیجات تازه می‌خرم، هر روز با طلوع آفتاب بیدار می‌شوم. در هیچ یک از فعالیتهای مقامات بازنشسته شرکت نمیکنم. آسوده در زادگاه خود مثل یک کشاورز زندگی میکنم.
لی دائو لوا سمت مشاور کل دهکده لی در امور سازندگی روستای نوین را برعهده دارد، وی در تمام عمر هرگز هویت کشاورز خود را فراموش نکرده است و با مشکلات موجود در روستاها آشناست و راه حل تغییر سیمای روستاها را پیدا کرده است.
در ساخت روستای نو، دیگران به شهری شدن، صنعتی شدن و نوگرایی می‌‌پردازند اما ایده من این است که باید از منابع طبیعی و فرهنگی روستایی استفاده و هویت روستا باید حفظ شود.
دهکده لی قدمتی ۶۰۰ ساله دارد، بسیاری از خانههای قدیمی در حال تخریب است اما لی دائو لوا به جای ویران کردن این خانههای گروهی برای مرمت و بازسازی آن‌ها دعوت کرد، ۴۰۰ خانه به سبک باستانی مرمت شد، دروازه سنگ سرخ نیز ساخت شد. راه خاکی که در روزهای بارانی همیشه گلی بود با سنگ سرخ سنگفرش شد و اکنون راه رفتن روی آن در روزهای آفتابی و بارانی کار راحتی است.
در دهه ۱۹۷۰همه درختان دهکده لی قطع شد. روستائیان تحت رهبری لی دائو لو به درختکاری پرداختند، بیش از ۵۰۰هزار نهال درخت در اطراف خانه‌ها و مزارع و جادهها و حتی کوهستان کاشته شد.
میزان بارش محلی غیر متعادل است، شش ماه اول سال، فصل سیل، شش ماه دوم خشک سالی است. حالا بیش از ده استخر احداث شده و در فصل باران آب در آن‌ها ذخیره می‌شود و در فصل خشکسالی در اختیار مردم قرار می‌گیرد؛ این اقدام علاوه بر کمک به مقابله با سیل و خشکسالی با ابتکار دولت چین مبنی بر ساخت شهر اسفنجی نیز هم‌خوانی دارد.
همانند بسیاری از دهکده‌های دیگردر دهکده لی نیزاز گذشته تاکنون انسان و حیوانات اهلی در کنار یکدیگر میزیستهاند. روستائیان در اطراف خانه خود آغل‌هایی برای گاو، خوک، سگ و اردک می‌سازند که نهتنها منظره دهکده را زشت میکند بلکه غیربهداشتی نیز هست اما تغییر یک سنت هزار ساله کار آسانی نیست. لی دائو لوا با یک استدلال عاقلانه همه آغل‌‌های روستائیان را تخریب کرد و در نزدیکی دهکده ۸ گاوداری احداث کرد و به این ترتیب محل سکونت انسان وحیوانات را از هم جدا کرد. وی همچنین ۱۲سرویس بهداشتی نیز در نقاط مختلف روستا ساخته است.
فرهنگ شخمزنی و کشاورزی، روح فرهنگ چند هزار ساله چین محسوب می شود. لی دائو لوا طی سه سال گذشته با جمعآوری بیش از ۳۰۰۰ اثر باستانی کشاورزی موزه کشاورزی دهکده لی را تاسیس کرد. در این موزه ازابزار کشاورزی مانند خیش، شن کش، داس، چرخ آبی تا ابزار زندگی از جمله لباس بارانی، بشکه چوبی و سبد بامبو و لوازم آشپزی مانند بخارپزبرنج و چای، مخازن آب و لوازم کارگاههای برنج، چای و روغن نیز بهنمایش درآمده است.
علاوه بر موزه کشاورزی، مرکز فرهنگی کشاورزان نیز یکی دیگر از اماکن دیدنی دهکده لی محسوب می‌شود. در این مرکز فرهنگی و هنری علاوه بر چند هزار جلد کتاب، آثار خطاطی و نقاشی و دستنوشتههای دوستان خارجی نیز مشاهده می‌شود.
جوانان جشنهای غربی به اعیاد سنتی ترجیح میدهند، لی دائو لوا از این موضوع غمگین است. با رهبری لی، مسابقه قایقرانی اژدها که بیش از ۵۰ سال متوقف بود دوباره برگزار می‌شود، رقص نیمکت چوبی که نیز بیش از ۳۰ سال بود که دیگر انجام نمیشد نیز دوباره در حال اجراست. در حال حاضر روز "چین مینگ " مراسم یادبود اجداد، عید "دوان وو" و مسابقه قایقرانی اژدها و عید میانه پائیز مراسم رقص آتش برگزار می‌شود اما پرشکوه‌ترین جشن روستا در روز اول عید بهار برگزار می‌شود، از ساعت نه صبح تا نیمه شب مراسم گوناگون جشن مانند تبریک سال نو، رقص اژدها و نشست جمعی برگزار می‌شود.
دهکده لی به خاطر داشتن مناظر زیبا، به لحاظ گردشگری روستایی بهخوبی توسعه یافته است، چندی پیش این دهکده لقب ناحیه توریستی درجه یک را از آن خود کرد، گردشگری به صنایع غذایی و فروش محصولات کشاورزی روستا نیز کمک کرده است. همه روستائیان شغل و درآمد دارند. از سوی دیگر، دهکده به هر دانشجوی جدید پنج‌هزار یوان جایزه میدهد و برای درگذشت هر سالمند نیز دوهزار یوان یارانه میدهد.
مایه خوشوقتی است که جوانان این دهکده دانشجو هستند و هیچ یک از اهالی در زندان نیست، همه به یکدیگر کمک میکنند، دعوا و درگیری دیده نمیشود، رسومی مثل احترام به سالمندان و مراقبت از کودکان به تدریج شکل گرفته و برخورد بیادبانه با والدین دیده نمیشود.
اما صنعت در این دهکده هنوز توسعه نیافته است، هر سال پس از عید بهار هنوز بسیاری از جوانان برای تجارت و کار روستا را ترک میکنند، دهکده لی هنوز تا حدودی خالی از سکنه است. لی دائولوا با ابراز تاسف از این مسئله می‌گوید: سازندگی هنوز به اتمام نرسید و مدیریت تازه شروع شده، روند صنعتی شدن هنوز شروع نشده است. درجه آب به ۷۰درجه رسید اما برای جوشیدن ۳۰ درجه دیگر مانده است. لی دائو لوا این شخصیت شایسته نو همچنان برای ساخت دهکده آرمانی خود در حال تلاش است./
