گرمایش زمین، کشورهای حاشیه خلیج فارس را غیرمسکونی میکند/ اگر همه سوختهای فسیلی مصرف شوند، جهان تا ۱۰ درجه گرمتر میشود
نتایج این تحقیق نشان میدهد که در بدترین سناریو قطب شمال گرمتر و تا حدود ۲۰ درجه سانتیگراد تا سال دوهزار و ۳۰۰ گرم خواهد شد.
رئیس این تحقیقات، کاترینا توکارسکا محقق و پژهشگر دانشگاه ویکتوریای کانادا میگوید: "اگر برای جلوگیری از تغییرات گسترده اقلیمی اقدامی نکنیم، فکر میکنم این مهم است بدانیم که چه خواهد شد؟ این تحقیقات بسیار هشداردهنده است، بهویژه از این جهت که توافقنامه تغییرات اقلیمی پاریس امضاشده و در عین حال هنوز هیچ کاری و اقدامی صورت نگرفته است."
کربن ناشی از سوزاندن سوختهای فسیلی، شرایط اقلیمی جهانی را با گرمایش قابل توجهی روبهرو کرده است، بهطوری که قطعاً رکورد سال ۲۰۱۵ که بهعنوان گرمترین سال ثبت شد، در سال ۲۰۱۶ شکسته میشود، در شرایطی که گرمایش زمین در سال ۲۰۱۵ خود رکورد گرمایش سال ۲۰۱۴ را شکسته بود.
مطالعات دیگری هم نشان میدهند که شدت موجهای گرمایی قادر هستند در مناطقی مانند خلیج فارس آب و هوا را به شرایطی خارج از توان تحمل انسان سوق دهند و این مناطق را غیرقابل سکونت کنند.
کشورهای جهان دسامبر سال گذشته ۲۰۱۵، در پاریس توافق کردند افزایش دمای جهانی را تا دو درجه سانتیگراد محدود کنند که معادل انتشار یک تریلیون تن کربن در جو زمین است. در صورت ادامه روند کنونی، انتشار کربن بیش از دو تریلیون تن تا پایان این قرن خواهد رسید.
پژوهش جدیدی در نشریه Nature Climate Change، تأثیرات انتشار پنج تریلیون تن کربن را بررسی کرده است. این میزان آن منابعی را که احتمالاً کشف خواهند شد یا بهوسیله تکامل تکنولوژیهای نوین سوختهای جدید قابل استخراج خواهند بود دربر نمیگیرد، تنها کمترین برآورد انتشار کربن بر اثر سوختن منابع تاکنون شناختهشده سوختهای فسیلی را شامل میشود.
مدلهای موجود از نتایج یکسانی از افزایش گرمایش زمین در اقصینقاط زمین خبر نمیدهد. بلکه برعکس برای مثال در قطب شمال، میزان بالاتر دیاکسیدکربن طی سال، منجر به افزایش دما تا ۱۷ درجه سانتیگراد میشود؛ در این میان گازهای گلخانهای نیز باعث میشوند تا سه درجه سانتیگراد دیگر بر این میزان افزوده شود. مدلهای قبلی برای سنجش افزایش دما از دقت بالایی برخوردار نبودند و این افزایش دما بالاتر از سنجش آنان در برآورد چگونگی گرمایش اقیانوسها است. برآوردها بر اساس مدلهای جدید نشان میدهند که در ماه فوریه قسمتهایی از قطب شمال دمایی به میزان ۱۶ درجه سانتیگراد بالاتر از حد نرمال را ثبت کرده بودند.
گرمایش حاصل از سوزاندن تمام سوختهای فسیلی، تأثیر بسیار بزرگ و مهمی بر کاهش بارش دارد، به نحوی که بر اساس پژوهشهای جدید، کاهش میزان بارش در بخشهایی از آمریکای مرکزی و آفریقای شمالی تا بیش از دو سوم و در بخشهایی از استرالیا، حوزه مدیترانه، آفریقای جنوبی و آمازون تا بیش از نصف را نشان میدهد.
توماس فرولیکر از دانشگاه ایتیاچ زوریخ سوئیس هرچند در پژوهش اخیر مشارکت نداشته، اما میگوید: "انتشار حاصل از سوختهای فسیلی میتواند عامل افزایش دمایی بالاتر از هدف یعنی دو درجه سانتیگرادی اجلاس پاریس شود، از این رو سیاستگزاران باید نگاه روشن و شفافی از خطرات آینده در مقیاس زمانی از یک دهه تا یک قرن، به دست بدهند، بهویژه در صورتی که سیاست مؤثری در زمینه تغییرات اقلیمی اتخاذ نشود. استفاده بیقاعده منابع سوختهای فسیلی میتواند به تغییرات قابل توجه و عمیقتر اقلیمی منجر شود.